Op 25 december – dus uitgerekend op Kerstmis- gaf de Braziliaanse ex-priester Leonardo Bof, één van meest bekende aanhangers van de Bevrijdingstheologie, een uitgebreid interview aan de Duitse krant Kölner Stadt-Anzeiger. Vanwege zijn openheid komen we verschillende dingen te weten, waar we anders niet zo makkelijk zouden van horen.

Leonardo Boff is een Braziliaanse theoloog en ex-priester, en leider van de Bevrijdingstheologie. Hij werd in de beginjaren één van de best gekende aanhangers van de bevrijdingstheologen, samen met Gustavo Gutiérrez. De leiders van de Katholieke Kerk apprecieerden Boffs kritiek over het leiderschap in de Kerk niet. Ze vonden ook dat zijn voorspraak voor mensenrechten te politiek getint werd en ze beschuldigden hem van Marxisme. In 1985 legde de Congregatie van de Geloofsleer, in die tijd geleid door Kardinaal Joseph Ratzinger, hem voor een jaar het zwijgen op, vanwege zijn boek “Kerk: Charisma en Macht”. Hij beschuldigde Ratzinger later van religieus terrorisme. Boff werd bijna weer het zwijgen opgelegd door Rome in 1992, om hem te verhinderen deel te nemen aan de Eco-92 wereldtop in Rio de Janeiro, wat er uiteindelijk toe leidde dat hij uit de religieuze orde van de Franciscanen stapte en openlijk het priesterschap de rug toe keerde.

Eén van ons

“Franciscus is één van ons”, zo zei Leonardo Boff. “Hij heeft de Bevrijdingstheologie tot een algemene eigenschap van de Kerk gemaakt. En hij heeft het verbreed. Wie vandaag over de armen spreekt, moet ook spreken over de aarde, want het wordt nu ook geplunderd en misbruikt. ‘De roep van de armen horen’ betekent de roep van de dieren, de wouden, van de hele gemartelde schepping. De hele aarde schreeuwt. En, zo zegt de paus – en hij citeert één van de titels van mijn boeken – we moeten tegelijkertijd de roep van de armen en van de aarde horen. En beiden moeten zeker bevrijd worden.”

Boff zei ook dat Franciscus hem om materiaal vroeg voor het schrijven van Laudato Si. “Ik heb hem mijn advies gegeven en hem een aantal dingen opgestuurd van wat ik heb geschreven, en wat hij ook gebruikte.” Boff zei ook dat de paus hem vroeg om de documenten niet rechtstreeks naar hem te zenden, omdat het anders zou worden onderschept door de bedienden van de Vaticaanse Administratie. Boff moest zijn post opzenden naar de Argentijnse Ambassade in het Vaticaan, bij wie de paus een goede connectie heeft, en dan zouden ze veilig in zijn handen belanden. De huidige Argentijnse ambassadeur is een oude vriend van paus Franciscus.

(..)

Met betrekking tot de Kerkhervormingen van paus Franciscus zei Boff: “Wacht en zie! Onlangs nog vertelde Kardinaal Walter Kasper, een nauwe vertrouweling van de paus, dat er binnenkort enkele grote verrassingen zullen zijn.” Op de vraag wat hij verwacht, zei hij: “Misschien toch een diaconaat voor vrouwen. Of de mogelijkheid dat getrouwde priesters toch mogen betrokken zijn in pastorale zorg. Dit is een expliciet verzoek van de Braziliaanse bisschoppen, in het bijzonder van zijn vriend, de gepensioneerde Kardinaal Hummes. Ik heb gehoord dat de paus dit verzoek wil inwilligen – voor nu en voor een zekere experimentele periode in Brazilië.”

Experimentele periode?

“Gradualisme heeft te maken met de nodige onderscheiding, waarbij historische processen, de doorgang van de tijd en stadia van ontwikkeling, beoordeling, correctie, experimentatie en goedkeuringen ad experimentum mee in betrokken zijn. In deze gevallen is het niet een kwestie van onbeslistheid, maar van de flexibiliteit die nodig is om in staat te zijn een ware hervorming te bereiken.”

Bron: OnePeterFive & Vertaling: Restkerk