Dr. van den Aardweg en Prof. Dr. Ir. Witteman: Petitie aan de (hulp)bisschoppen van Nederland

Comment 1 Standaard

PETITIE VAN ENIGE KATHOLIEKEN AAN DE BISSCHOPPEN EN HULPBISSCHOPPEN VAN NEDERLAND

Update 17 april 2018: Het antwoord van de bisschoppen op de petitie, lees HIER.

I – Inleiding

Eminentie, Excellenties,

Tot voor enkele jaren leek het onbestaanbaar, maar de laatste jaren moeten wij verbijsterd constateren dat het Vaticaan onder het pontificaat van paus Franciscus met name wat betreft kwesties die de essentie raken van de leer van de Kerk over huwelijk en seksualiteit, een weg is ingeslagen die een weg van afbraak moet worden genoemd.

Aanvankelijk kon men proberen de dubieuze uitspraken en maatregelen van de Paus zelf of van zijn medewerkers te vergoelijken, in de verwachting dat de vergissingen of uitglijders van tijdelijke aard zouden zijn en weer zouden worden bijgesteld. Nu is dit niet meer vol te houden. Er is teveel dat niet onweersproken mag blijven, er is teveel verdeeldheid en onzekerheid gecreëerd.

Een steekwoord-gewijze herinnering van enige bedenkelijke zaken:

• De Vaticaanse voorstelling als zou instemming met de wetenschappelijk ongefundeerde en moreel gevaarlijke klimaat-theorie van de Verenigde Naties een religieuze plicht zijn;

• De gemanipuleerde rapportage over de Bisschoppensynode van 2014 in Rome, richting liberalisering van echtscheiding en erkenning van homoseksuele relaties;

• De paragrafen in de encycliek Amoris Laetitia, waarin een opening wordt gemaakt voor geldig gehuwden in een nieuwe relatie om de H. Communie te ontvangen zonder aan de vereiste voorwaarden te voldoen, en waarin terloops het beginsel wordt ingevoerd dat het subjectieve gewetensoordeel boven de gekende Wet van God kan staan;

• De volgehouden weigering van de Paus om de (juiste, katholieke) opheldering te geven aan de kardinalen c.s. die respectvol en met kracht van argumenten hun “Dubia” hebben voorgelegd—en het negéren van de ernstige bezwaren van de Congregatie voor de Geloofsleer (kardinaal Müller);

• Het pauselijke fiat aan de bisschoppen van Argentinië, Duitsland, en Malta, die de gewraakte paragrafen hanteren in de liberale zin waarin ze dan wel zijn bedoeld;
• De eerbewijzen aan radicaal-feministische abortusactivisten (o.a. het Nederlandse schandaal-Ploumen en de nalatige afhandeling ervan);

• De benoeming binnen en buiten het Vaticaan van personen die Humanae Vitae verwerpen of zelfs pro-abortus zijn, en van adviseurs en bisschoppen in verschillende delen van de wereld die openlijk pleiten voor erkenning van homoseksuele relaties;

• De twijfelachtige instelling van een commissie die Humanae Vitae “opnieuw moet onderzoeken”; de waarschijnlijke voorbereidingen voor opheffing van het algemene priestercelibaat; waarschijnlijk het bespreekbaar maken van “vrouwelijke diakens”;

• De misplaatste Lutherverering en de ontkenning van de noodzaak om te streven naar de bekering van protestanten, schismatieken en zelfs Moslims;

• Het wegkijken en bagatelliseren van het gevaar van de Islam; het voorstellen van de Islam als onschuldige, menslievende religie – we hebben het uiteraard niet over de individuele Moslim – en de verwaarlozing van de door de Islam vervolgde christenen en van de christenen die voor de Islam zijn gevlucht;

• Het uitleveren van de katholieke bisschoppen en 60 miljoen gelovigen in China aan de communistische Staat, wat een van de ernstigste schandalen in de geschiedenis van het Vaticaan kan worden.

Deze dingen hangen met elkaar samen. De rode draad die er doorheen loopt is globaal die van het Modernisme en Protestantisme. Een halve eeuw geleden hebben we in Nederland meegemaakt dat deze dwalingen de ooit vitale Kerk grotendeels hebben verwoest. Maar nadat onder het pontificaat van de vorige Pausen consolidatie en voorzichtig herstel op gang is gebracht, komen de ideeën en beweringen van de dissidente theologen en hun volgelingen van de jaren zestig nu tot ons vanuit het Vaticaan zelf. We maken ons daarom geen illusies waartoe dit zal leiden.

II – Drie verzoeken aan de Nederlandse bisschoppen

Eminentie, Excellenties,

1.
De priesters en lekengelovigen voor wie U als Bisschoppen verantwoordelijkheid draagt mogen op dit ogenblik van verwarring en onzekerheid met recht een beroep op U doen om hen door een ondubbelzinnige, leergetrouwe stellingname en voorlichting te leiden en te beschermen tegen de dwalingen in leer en praktijk die nu de kans krijgen.

Met alle U verschuldigd respect, verzoeken wij U zich uit te spreken:

vóór integrale handhaving van Humanae Vitae;
vóór handhaving van de leer en de praktijk ten aanzien van het ontvangen van de heilige Communie door geldig gehuwde gescheiden personen in een nieuwe relatie;
vóór handhaving van de morele leer aangaande homoseksuele relaties;
vóór handhaving van de canons en decreten van het Concilie van Trente, in het spoor van Vaticanum
II (Lumen Gentium); met name vóór handhaving van de leer over de suprematie van de Wet van God boven het subjectieve geweten.
In concreto vatten we deze afzonderlijke verzoeken samen in één enkel, ongecompliceerd verzoek:

Wilt U zich uitspreken voor trouw aan en handhaving van de leerstellige geschriften van de voorgaande pausen: de zalige Paulus VI, St. Johannes Paulus II, en Benedictus XVI?

2.
Daarnaast verzoeken wij U, die als Bisschoppen de eerst aangewezenen bent in de Kerk die, in navolging van St. Paulus, een Paus en/of andere hoogste gezagsdragers voor ernstige fouten kunt waarschuwen en zonodig volgens de daartoe bestaande procedures kunt corrigeren—om U aan te sluiten bij die oprechte en moedige prelaten in de Wereldkerk die zich al op de juiste wijze tot de Paus hebben gewend.
In concreto vragen wij U:

Wilt U zich aansluiten bij het verzoek om de correcte opheldering van de omstreden passages in Amoris Laetitia, zoals aan de Paus gericht door de initiatiefnemers van deze “Dubia”, de kardinalen Caffarra, Burke, Meissner, en Brandmüller?
Natuurlijk hopen wij dat de Bisschoppen en Hulpbisschoppen van Nederland eensgezind een dergelijk gebaar zullen maken. Zal dit niet gebeuren, dan geldt ons verzoek iedere Bisschop en Hulpbisschop afzonderlijk, als de verantwoordelijke autoriteit in zijn eigen bisdom.

3.
Ten derde vragen wij Uw aandacht voor de urgente nood van de Kerk in China:

Wilt u moeite doen het Vaticaan ervan te weerhouden de Kerk over te leveren aan het communistische bewind, tegen de dringende smeekbeden in van hen die werkelijk weten wat dit gaat betekenen? Wilt u kardinaal Zen openlijk ondersteunen?

U dankend voor uw aandacht, en met het u verschuldigd respect,

Dr. G.J.M. van den Aardweg, Aerdenhout
Prof. Dr. Ir. W.J. Witteman, Hengelo
>>> www.mennenpr.nl/open-brief

b3099846-1e60-45f3-a77b-cf56755940cb Opmerking: Jan de Hommel is géén pastoor, zie bron: https://dag6.nl/nieuws (tevens bron van de afbeelding met 19 namen).

Een gedachte over “Dr. van den Aardweg en Prof. Dr. Ir. Witteman: Petitie aan de (hulp)bisschoppen van Nederland

  1. Pingback: christelijke leven moet weer eigenlijk de moraal zijn – Sitetitel

Reacties zijn gesloten.