Brief Pater Daniel, vrijdag 27 november 2020.
Goede Vrienden,
De westerse beschaving heeft een absoluut dieptepunt bereikt. God als Schepper van alles wordt openlijk bestreden. Jezus Christus als Verlosser van alle mensen, het christelijk geloof en de Kerk worden uitdrukkelijk en systematisch bespot, terwijl zij de pijlers zijn van de westerse beschaving. De natuurwet (de tien geboden) wordt publiek afgewezen en de werkelijkheid openlijk ontwricht. Hierdoor wordt het huwelijk steeds meer vernietigd en het rijkdom van de seksuele verschillen van man en vrouw bewust vertroebeld. Waar geen eerbied is voor God is er ook geen eerbied voor de mens. Het menselijk leven wordt niet als onaantastbaar en heilig erkend, waardoor het doden van de zwaksten (bij het begin en aan het einde van het menselijk leven) zelfs tot een industrie uitgroeit. Hierdoor is ook de samenleving zelf ontwricht. Waarheid, rechtvaardigheid, veiligheid en vrijheid horen niet meer tot ons dagelijks leven. De maatschappij wordt grotendeels beheerst door leugen, onrecht, geweld en dictatuur. Zo worden nu de kostbaarste vrijheden en persoonlijke grondrechten van de mensen ontnomen, onder voorwendsel van de corona. De grootste dictators uit de geschiedenis konden slechts dromen van wat de westerse regeringen ons nu opleggen en bovendien zijn ze er in geslaagd langs gemanipuleerde media, om het volk zelf de schuld te geven, nl. omdat het zogezegd de gedwongen maatregelen niet strikt genoeg opvolgt. De perversiteit van de westerse samenlevingen weerspiegelt zich ook in hun buitenlands beleid. Westerse landen gaan zonder enige schaamte overal ter wereld soevereine landen, die hen niets misdaan hebben, zonder enige morele verantwoording bombarderen, wettige regeringen ontwrichten en hun bodemrijkdommen plunderen.
De meeste regimes die de westerse beschaving nu beheersen zijn verrot, mogelijk op een hoge uitzondering na zoals Hongarije. Het omverwerpen hiervan is niet alleen wettelijk verantwoord maar zelfs moreel verplicht, in de mate dat het in evenredigheid gebeurt en zonder geweld. Iedereen is geroepen hieraan mee te werken. Het volk moet de indringers en tirannen verdrijven, de ketens verbreken, de decadentie stoppen, de dictatuur afschudden, de vrijheden herstellen en het soevereine land met zijn waarden terug in handen nemen. Dit is overigens geheel in overeenstemming met resolutie 37/43 van de Verenigde Naties (3 december 1982: het volk heeft het recht zijn onafhankelijkheid, nationale eenheid, bevrijding van vreemde koloniale machten, met alle middelen, zelfs met gewapende strijd te verdedigen).
Zoals Frankrijk met de Franse Revolutie de hele westerse beschaving flink heeft verwoest, zo kan het nu ook de voorloper worden van een gewettigde strijd tegen een geheel ontaard regime om de authentieke christelijke en menselijke waarden te herstellen. Rémy Daillet-Wieleman heeft hierbij al het voortouw genomen met een oproep: “Voor een vredevolle en wettige staatgreep, met 82 maatregelen, waarvan 15 die onmiddellijk van kracht zijn” – https://remy-daillet-wiedemann.fr/ en https://remy-daillet-wiedemann.fr/je-joins-mes-forces-a-cet-effort. Bij deze 15 horen: verbod op massale vergiftiging van de grond door chemische of kunstmatige middelen, verbod op installatie van 5 G; afschaffing van de verdragen van Lissabon, Maastricht en het Schengen akkoord (getekend door Europese bureaucraten over de hoofden van het volk); afschaffing van alle vormen van milieutaksen; verbod op massale vaccinatie; afschaffing van dwangmaatregelen opgelegd omwille van de corona en van de boetes hiervoor uitgeschreven; onderzoek naar de ministers en staatssecretarissen sinds 1981. De andere maatregelen handelen over grondige hervorming van bankwezen, gerecht, onderwijs, voedselvoorziening, gezondheid, vereenvoudiging van de administratie, vrijheid van werken en beroepen, herstel van de openbare eerbaarheid, afschaffing van de 580 vormen van belastingen… Frexit, Frankrijk uit de EU, herstel van de soevereiniteit van het volk, opheffing van de vrijmetselaarsloges en van satanische en criminele organisaties en de leden vanaf de 33e graad moeten voor de rechter komen, afschaffing van subsidies voor abortus en opheffing van Family Planning en aanverwante organisaties, afschaffing van homohuwelijk en al wat er mee samenhangt. Iedere “dokter” die zich vergrijpt aan “chirurgie-charcuterie” om personen van geslacht te veranderen wordt gestraft met 10 jaar effectieve gevangenisstraf, afbreken van heiligschennende beelden en heropbouw van monumenten en kloosters door de Franse Revolutie verwoest, afschaffing van de huichelachtige leuze “vrijheid, gelijkheid” en zoeken naar een nieuwe leuze, herstel van de monarchie…
De bijval voor dit uitgebreide voorstel is overweldigend. Ieder kan zich inschrijven om dit te steunen. Bovendien blijkt er in de VS een gelijkaardige staatsgreep bezig te zijn. De nieuwe staatssecretaris van defensie Chris Miller heeft gezegd dat alle oorlogen moeten stoppen en nu stelt hij dat de CIA moet ontmanteld worden. De CIA mag zelf geen enkele geheime operatie meer opzetten, alles moet onder zijn gezag komen – https://qactus.fr/2020/11/22/q-videos-radio-quebec-coup-detat-mondial-la-cia-demantelee/ https://odysee.com/@Radio-Quebec:a.
Van de catacomben naar de huiskerk
Voor een vernieuwing van de huisliturgie
De drie eerste eeuwen van christenvervolging heeft de christenen geleid naar de catacomben, waar ze in het verborgene de Eucharistie vierden als hun kostbaarste goed. In de eerste eeuwen hebben christenen het heidense Romeinse Rijk over heel de lijn grondig beïnvloed door hun christelijke levenshouding. In de zomer van dit jaar hebben we daar vier bijdragen aan gewijd en aangetoond hoe heel de heidense cultuur uiteindelijk in zeven revoluties omgevormd werd tot christelijke waarden. Toen het oppermachtige Romeinse Rijk instortte, stond het Kruis pal overeind.
Met de vrede van Constantijn, begin 4e eeuw, kon voor het eerst een plechtige liturgie gevierd worden in het openbaar. Het was een ongekende explosie van vreugde en vrijheid. Prachtige basilieken en kerken rezen als paddenstoelen uit de grond. Over de hele wereld werd vervolgens de Eucharistie plechtig en in de grootste luister gevierd, wat alleen door atheïstische dictaturen of een fanatieke islam werd verhinderd. In de Franse Revolutie werd vanaf de winter van 1793 geleidelijk de katholieke eredienst verboden. De “commune van Parijs” wilde het christendom uitroeien. Religieuze ordes en congregaties werden opgeheven en hun kloosters in beslag genomen, de christelijke kalender werd afgeschaft, priesters en religieuzen werden massaal vermoord, duizenden kerken werden gesloten, geprofaneerd of verwoest. Het was anti-christelijke terreur voor “vrijheid, gelijkheid en broederlijkheid”.
Nu zijn het “de grote westerse democratieën” die de grondrechten van godsdienstvrijheid en openbare eredienst schenden, onder het voorwendsel van een virus. Zij die de Kerk tot heden sterk bekritiseerden om haar “autoritaire houding” en “dwingende moraal”, dikwijls ten onrechte, leggen zich nu slaafs neer bij de ergste persoonlijke vrijheidsberoving. Het huidige verbod op katholieke eredienst is een goede gelegenheid om weerstand te blijven bieden maar vooral om nog meer werk te maken van een creatieve vernieuwing van ons geloofsleven. De aandacht voor het gezin als huiskerk en de uitbouw van een huisliturgie is hierbij uiterst geschikt.
De algemene roeping tot heiligheid van alle christenen is een van de sterke boodschappen van het Tweede Vaticaans Concilie, uitgewerkt in de dogmatische constitutie over de Kerk, Lumen Gentium, hoofdstuk V. Door hun doopsel delen alle christenen in de profetische, priesterlijke en koninklijke zending van Jezus Christus. Zij hebben de taak om de maatschappij en het dagelijkse leven in al hun aspecten te heiligen en te doordringen met de geest van het Evangelie. Het gezin speelt een centrale rol. Het wordt ook uitdrukkelijk “huiskerk” genoemd (Lumen Gentium 11) of “huis-heiligdom” (Decreet over het lekenapostolaat, Apostolicam actuositatem, 11). Een meer uitgebreide uitwerking hiervan geeft Johannes-Paulus II in zijn apostolische exhortatie, Familiaris consortio, 21 en 85). Het gezin is de eerste plaats waar de menselijke en christelijke waarden intens kunnen beleefd worden onder de leiding van de ouders, die de “bedienaren” zijn van deze huiskerk en in hun gezin het “algemeen priesterschap” uitoefenen. Het zijn de christelijke gezinnen die de grotere gemeenschap dynamiek en warmte geven. De Catechismus van de Katholieke Kerk (1993) werkt dit uit in de nr. 1655-8.
Vanaf het begin van het christendom waren er gezinnen die op intense wijze het geloof in Jezus beleefden en ware huiskerken vormden. Het joodse geloof bood hierbij een belangrijke inspiratie. Een vroom joods gezin is op vele wijze doordrongen van het geloof in de ene ware God en kent een echte huisliturgie in de viering van de sabbat. Het huis is in feeststemming gehuld en de tafel is mooi versierd. Moeder steekt de kaarsen aan en geeft het licht door, zoals zij het leven doorgeeft. Vader zegent. Allen zingen, bidden, dansen en genieten van de maaltijd. Met de komst van Jezus Christus, die alle beloften van het Oude Verbond heeft vervuld, hebben we nog veel meer redenen om de zondag feestelijk te vieren als de dag van de schepping en herschepping, de verrijzenis, als de dag van de gemeenschap van de Kerk rond de Eucharistie, als de dag van de mens met vreugdevolle ontspanning en gezamenlijke rust, als een uitverkoren dag. De zondag is de dag van de schepping (Vader), van de verrijzenis (Jezus), van de Kerk en de Eucharistie (Heilige Geest), van de mens, kortom de dag der dagen. Al worden nu openbare Eucharistievieringen verboden, niemand kan ons beletten het wezen van ons geloof creatief te vieren in de huiskerk. De vervolgde christenen in de eerste eeuwen gingen ondergronds. Laten we hen nu navolgen op aangepaste wijze.
Maak een mooie gebedshoek in huis met een kruisbeeld, een beeldje of icoon van O.L. Vrouw, een Bijbel, een kaars, een bloemetje, een vaatje met wijwater en gewijde olie. Neem tijd om af en toe, ’s morgens en ‘s avonds even te bidden, het Evangelie te lezen of de rozenkrans te bidden. Er zijn mensen die zich zo verenigen met onze zondagseucharistie om 12. 00 u. Neem een missaal met de lezingen en gebeden van de zondag. Een TV mis volgen kan mooi zijn maar bidden in een eigen gebedshoek is meer persoonlijk, intenser en bewuster. Het kan een vernieuwing van uw leven en van uw gezin worden. Zij die dit al doen, zullen het volmondig beamen.
Bron: e-mail pater Daniel