De Heilige Pater Pio en Garabandal

Standaard

1

Op 23 september 1968 stierf Pater Pio van Pietrelcina op 81-jarige leeftijd  in een geur van heiligheid, na een leven dat wel kan worden gezien als een van de meest buitengewone uit de geschiedenis  van de Kerk. Deze authentieke navolger van de Heer werd door Paus Joahnnes Paulus II op 6 Juni 2002  heilig verklaard.

De befaamde gestigmatiseerde priester, die net als Sint Franciscus de wonden van Christus in zijn vlees droeg, was om een groot aantal redenen een buitengewone figuur. Naast zijn grote heiligheid – met de woorden van zijn medepaters: “de goedheid zelf ” – en de stigmata, die een voortdurend martelaarsschap voor hem betekenden voor de duur van meer dan 50 jaar, bezat Pater Pio een overvloed aan charismatische gaven: visioenen, aangename geuren (waarbij de begunstigde persoon een zoete geur verspreidt – in het geval van Pater Pio kwam deze fijne geur van zijn wonden), genezing, bilocatie, het lezen van harten en profetie.

Hij was ook een van de grootste biechtvaders van de Kerk, bracht dagelijks vele uren door met biechthoren voor mensen, die vanuit de hele wereld naar zijn klooster kwamen in San Giovanni Rotondo bij Foggia, in het zuiden van Italië. Elke dag kwamen de mensen in drommen tegelijk allereerst om bij hem de H. Mis bij te wonen –  op zich al een buitengewone ervaring – en om daarna hun beurt af te wachten wat soms twee weken wachten betekende om hun zonden te biechten bij de nederige pater Capucijn. Hij had, zo geloofden zij, een “directe lijn” met de hemel en hij kon hun precies laten weten, waar zij stonden in de ogen van de Almachtige God.

Na in de eerdere jaren van zijn priesterschap geleden te hebben onder de censuur, het ongeloof en de lasterpraat, groeide zijn faam uiteindelijk zodanig dat hij door iedereen, van de eenvoudigste boer tot de paus, werd beschouwd als een levende heilige. Door deze reputatie van heiligheid en door zijn grote charismatische gaven werd hij geraadplecht in aangelegenheden waarvoor een hoge mate van inzicht was vereist en waarbij zijn raadgevingen van groot belang werden geacht. En het was niet een kwestie van een persoonlijke mening, maar men geloofde dat hij geestelijk inzicht had. Het behaagde God dat zijn dienaar, Pater Pio, nauw verbonden zou zijn met de gebeurtenissen van Garabandal.

Verbonden met Garabandal

Sommige mensen, die afwijzend stonden tegenover vermeende verschijningen, hebben het verband tussen Pater Pio en Garabandal ontkend, maar hun argumenten verdwijnen in het niet bij het overweldigende bewijs van het tegendeel. Omdat hij een gehoorzame zoon van de Kerk was zou Pater Pio nooit spreken, voordat de Kerk had gesproken. En omdat de Kerk geen openbare uitspraak over de authenticiteit van de gebeurtenissen van Garabandal had gedaan, zou hij het ten aanzien daarvan ook niet doen, omdat dit aanleiding zou hebben kunnen geven tot ontkenningen. Privé echter, tegenover zijn medepaters en bepaalde personen, aarzelde hij niet om zijn geloof in de verschijningen te uiten. Eens vroeg een groep Spanjaarden hem of Onze Lieve Vrouw werkelijk in Garabandal verscheen. Hij antwoordde: “Vraagt u daar nog steeds naar? Hoelang verwacht u dat Zij daar nog verschijnt? Zij verschijnt al acht maanden!” (Zie: ‘The Apparitions of Garabandal’ door F. Sanchez Ventura. P. 99). Verder is er natuurlijk de getuigenis van Joey Lomangino. Maar de relatie van Pater Pio met de gebeurtenissen van Garabandal vormt een bewijs dat ver uitgaat boven een mondelinge getuigenis. Dat moge duidelijk worden uit het voorval dat we hier nu laten volgen.


2