Het veldkruisje

door Sjir Stevens z.g.

Langs de weg in het veld staat het kruis alleen,
Want het is niet meer zoals voorheen.
Van iedere voorbijganger kreeg het een groet,
En ook van verschillenden een weesgegroet.
Nu sta je daar geheel alleen te staan,
Wat heb je de mensen toch voor kwaad gedaan?

Ik denk dat het onwetendheid is voor veel mensen,
Misschien zouden ze het zich ook anders wensen.
Toch blijf je daar staan zo geheel alleen,
Misschien komt de tijd nog eens als voorheen.
Dat weer iedereen tegen je praat of lacht,
Dat weer verschillende mensen je een schietgebedje bracht.

Toch waren de mensen zeer gelukkig hoor,
Uiteindelijk stond je daar ook voor.
Om de voorbijganger vrede en voldoening te geven,
En de mensen je eerden, hoe is het om het even.
Dan sta je daar zeker niet meer zo alleen,
Zoals je dat gewend bent nu en voorheen.

Dat kan weer vreugde en zonneschijn geven,
Als de mensen je weer een glimlach en gebedje geven.