Syrië, vrijdag 17 maart 2017
Goede Vrienden,
Donald Trump zal voor zijn buitenlands beleid stilaan kleur moeten bekennen. Decennia lang werd vanuit de VS aan een “herschikking van het Midden-Oosten” gewerkt. Hiervoor werden “regeringswissels” georganiseerd en een ”Arabische lente” om de moslimbroeders aan de macht te helpen. Onmisbaar hierbij waren de terroristische groepen om het vuile werk te doen en het Angel-Saksisch plan van wereldoverheersing ten voordele van een elite in stand te houden. In zijn verkiezingscampagne heeft Trump dit aangeklaagd. Gaat hij zich nu werkelijk inzetten om het terrorisme te bestrijden? Dan kan hij niet anders dan uiteindelijk meewerken met Syrië en Rusland. Dan zal ook de houding van de UK, Saoedi-Arabië, Frankrijk, Turkije, de NAVO grondig moeten veranderen. Zullen de machthebbers van gisteren dit toestaan? We geven wat nieuws uit de gemeenschap en blijven strijden tegen de doodscultuur om een herstel van een Cultuur van het Leven te steunen.
Pater Daniel
Uit het leven van de gemeenschap.
Liturgie en gebed krijgen een grote plaats in ons leven tijdens de vasten. Verder kregen we sympatiek bezoek.
Liturgie van de vasten
Onze liturgie is een samenbrengen van de Byzantijnse en Latijnse traditie. Iedere woensdag komt de byzantijnse pastoor aboena Georges van de St. Michael-kerk te Qâra in ons klooster de uitgebreide vesper-communiedienst verzorgen. Het is geen eucharistie omdat volgens de Byzantijnse traditie de eucharistie een verrijzenisviering is en daarom in de vasten alleen op zondag gevierd wordt. Op vrijdag begeven wij ons naar de kerk van Qâra om daar samen met de parochianen de lange en populaire akathisthymne te zingen. Zoals in de Latijnse traditie heeft ook in de Byzantijnse traditie iedere zondag een eigen tema. Vorige zondag was het de zondag van de iconen en volgende zondag is het de zondag van het heilig Kruis. Tussenin is het nu de zondag van de relikwieën. De liturgie van de heilige Basilius wordt gevierd en na de mis volgt er een processie, waarna de aanwezigen God vereren in zijn heiligen en een palmtakje van een schaal nemen.
Bezoek
Voorbije zondag kregen we bezoek van de voorzitter van de Nederlandse vereniging “Hand in Hand voor Syrië”, waarmee we samenwerken en die vele containers met hulpgoederen stuurt. Het was een aangename ontmoeting en voor hem de eerste kennismaking met ons klooster. Hij kwam van Lattakia, Banias en reisde nu naar Damascus. In de bergdorpen had hij vele arme mensen alsook zwaar gehandicapte en behoeftige soldaten ontmoet. Hij was getroffen door de ellendige situaties maar ook door de moed van de mensenn en hij zoekt naar nieuwe vormen van efficiënte hulpverlening.
Vervolgens kwam de initiatiefneemster van het Italiaanse “oraprosiria” die ook op verschillende wijzen Syrië helpt en vooral de leugens in de berichtgeving wil bestrijden. Een Nederlandse dame die in Italië woont en nauw verbonden is met oraprosiria, heeft al verschillende van onze wekelijkse berichten in keurig Italiaans vertaald en verspreid. De initiatiefneemster was nu hier samen met de secretaris van de katholieke Syrische bisschoppenconferentie. Ze kwamen van de zusters trappistinnen van Tartous. Het was een bijzonder aangename kennismaking en bezoek. Moge de Heer overvloedig hun werk blijven zegenen tot heil van het Syrische volk.
Het weer
Vorige week werd het weer zachter, op de bergen bespeurden we met moeite nog een streepje sneeuw en we dachten dat de winter voorbij was. Nu is er plots weer een koudegolf met veel regen en sneeuw. Heel de bergketen van de Anti-Libanon glinstert wit in de zon. Acht eeuwen vóór onze tijdrekening gaf de profeet Jesaja ons hierover deze beschouwing: “Want zoals de regen en de sneeuw uit de hemel neerdalen en daarheen pas terugkeren wanneer zij de aarde hebben gedrenkt, haar hebben bevrucht en met planten bedekt, wanneer zij zaad hebben gegeven aan de zaaier en brood aan de eter; zo zal het ook gaan met mijn woord, dat voortkomt uit mijn mond; het keert niet vruchteloos naar Mij terug, maar pas wanneer het heeft gedaan, wat Mij behaagt en alles heeft volvoerd, waartoe Ik het heb gezonden.” (Jesaja 55, 10-11).
Voorzichtig optimisme
Zo beschrijft dr. Nabil Antaki de huidige toestand in Aleppo (Lettre d’Alep nr 29, mondialisation.ca, 16 maart 2017). Op 23 december 2016 eindigde daar de nachtmerrie die meer dan vier jaar heeft geduurd. Rebellen en terroristen vertrokken onder neutrale begeleiding naar Idlib, vanwaar ze nog af en toe aanslagen plegen. ‘n 15.000 personen, familie en sympatizanten verlieten met hen de stad. De meer dan 100.000 bleven en waren gek van vreugde. Samen met de 1,5 miljoen inwoners van W Aleppo was de stad weer een. Maar… het opbouwwerk is immens, materieel en geestelijk. Hoe de wonden helen en weer een leefbaar leven realiseren voor klein en groot?
Om het leven te bemoeilijken gaan de leugens in de media verder. De onafhankelijke Canadese journaliste Eva Barlett die tijdens de bevrijding van Aleppo de grote nieuwsankers op 2 minuten tijd in hun hemd zette, wordt nu zwaar aangevallen door de eigen Canadese media. Zij gaat evenwel onverminderd verder en getuigt met gedetailleerde bewijzen dat IS en Al Qaida gesteund worden door de VS, de NAVO, Saoedi-Arabië en Israël, die van Syrië een terroristenstaat willen maken. Onze VRT maakt het nog groffer met zijn artikel: “Syrië is in zes jaar burgeroorlog “folterkamer” geworden”. Na zes jaar kan de VRT nog steeds niets anders dan alle monsterleugens als een papegaai herhalen. Deze grootste humanitaire ramp zou dan de schuld zijn van de president, het leger en het volk zelf. Dat alle mensen van goede wil nu meehelpen om land en volk helemaal van de kaart te vagen en er een rijk voor terroristen van te maken dan kan het westen met zijn vrienden uit de Golfstaten de bodemrijkdommen redden!
Nu de overwinning van Syrië onafwendbaar is en uiteindelijk de vrede toch in zicht komt, worden terroristische aanslagen als wanhopige pogingen opgevoerd. Een zelfmoord-aanslag woensdag in het justitiepaleis van Damascus heeft 31mensen gedood en 60 verwond. Volgens Najm al-Ahmad, minister van justitie was het de bedoeling om de bewijzen van de misdaden van IS in Syrië te vernietigen. Later was er een tweede aanslag in een hotel met nogmaals 20 gewonden. En vorige zaterdag was er al een dubbele zelfmoordaanslag geweest bij Bab al-Saghir in Damascus met 40 doden en 120 gewonden. Deze aanslagen samen met het aanhouden van de sancties willen beletten dat de oorlog tegen Syrië zou beëindigd worden.
De derde ronde van de voorbereidende gesprekken in Astana werden op 14 en 15 maart gehouden tussen Syrië, Rusland en Iran. Amerika en grote bondgenoten UK en Frankrijk zijn er merkwaardigerwijze niet bij. En de “oppositie” wilde niet komen. De vragen waren: Hoe kunnen we de vijandelijkheden stoppen? Hoe kunnen we het terrorisme bestrijden? Hoe kunnen we de gewapende groepen scheiden van IS en Al-Nusra? De minister van buitenlandse zaken van Kazakhstan, Akylbek Kamaldinov zei dat deze gesprekken ondanks alles een integraal deel zijn van de gesprekken in Genève.
Waar de VS verwoesten, bouwt Rusland op
De Russen worden als de wrede indringers en agressors voorgesteld. Zij moeten weg om aan de VS, de NAVO en vrienden van de Golfstaten de vrijheid te geven hun vredesmissie te voltooien door een andere leider aan te stellen in Syrië. Wanneer je eenmaal weet dat het de CIA is die rechstreeks de westerse media beheerst en manipuleert om de Amerikaanse belangen wereldwijd te doen gelden, begin je achter de berichtgeving de werkelijkheid te ontwaren. Ook voor de houding van de hoge hakkenmadame van het Europees buitenlands beleid, Frederica Mogherini, kunnen we geen eerbied opbrengen. Zij wil dat de E U een grotere rol speelt om vrede te brengen in Syrië. Spontaan denk je dan, dat zal wel goed komen. De helft van de mensen die Syrië ontvluchten, doen dit uit vrees voor het terrorisme, maar de andere helft doet het omdat hun leven wegens de sancties geen toekomst meer heeft. Gaat Frederica nu helpen om die sancties op te heffen? Helemaal niet. Ze wil meer inspraak in de zogenaamde nieuwe grondwet om tot het laatste moment toe, in plaats van het Syrische volk te kunnen beslissen hoe de westerse belangen opgelegd kunnen worden aan een bevolking en een land dat ze heeft helpen uitmoorden en verwoesten. Wat een huichelarij.
En wat komen de VS eigenlijk doen in de landen van het Midden-Oosten? Het ligt aan de andere kant van de Atlantische Oceaan, terwijl het voor Rusland buurlanden zijn. En hoe zijn de VS en Rusland in feite in Syrië geraakt? De Amerikaanse politieke commentator Randy Martin (die schrijft voor worldburning.com) zegt het zo: ”De VS zijn en waren altijd alleen maar in het Midden-Oosten betrokken om de uitbuiting van zijn grote oliebronnen… De enige manier waarop Amerika zijn aanwezigheid in het Midden-Oosten kan handhaven is door met militaire macht over anderen te heersen. Met andere woorden, door op te treden als een agressor, zij het onder de cynische schijn van een beschermer”. En het contrast tussen de twee landen is het duidelijkst in Syrië. “Het is Rusland dat onder Poetin geloofwaardig een uitweg zoekt voor de oorlog. Ondertussen zijn de VS en hun bondgenoten verantwoordelijk voor de uitbuiting en verwoesting van het land met hun criminele oorlogen en hun complot van regeringswissel”. Generaal Wesley Clark liet zich ontvallen dat de VS na 2001 van plan waren om 7 landen om te vormen: Irak, Syrië, Libië, Libanon, Somalië, Soedan en Iran. Allemaal om de bodemrijkdommen te plunderen. Tegelijk speelt hierbij het uitschakelen van Rusland en Iran mee. En daarom willen de VS en hun vazallen met militaire overmacht aanwezig blijven.
Rusland heeft een defensieve militaire macht, de VS en hun partners zijn agressors maar doen alle moeite om het omgekeerde beeld in de openbare opinie te prenten. Rusland is nu duidelijk de voornaamste speler in het Midden Oosten omwille van zijn integer politiek beleid. Moskou wil een multipolaire wereld en een regio van vrede waar de soevereiniteit van de landen gerespecteerd wordt alsook het UNO handvest. Precies het tegendeel van wat Washington en Europa nastreven. Rusland handelt volkomen volgens internationaal recht in Syrië. Washington en hun lakeien respecteren hier geen enkel internationaal recht. (Finian Cunningham, Russia Builds Where US Destroyed, Sputnik International, 13 maart 2017). Ondertussen moeten de 180 Amerikaanse kernbommen (B-61), geïnstalleerd in Italië, Duitsland, België, Nederland en Turkije vervangen worden door een nog grotere vernietigingsmacht: B61-12. Laten we hier toch iets goede bijvoegen van de huidige Amerikaanse president. Trump blijft weigeren abortus te promoten en te betalen uit respect voor het menselijk leven. En hij heeft beslist de helft van de Amerikaanse bijdrage aan de UNO te schrappen. Dit kan helpen om de UNO te dwingen hun werkwijze te herzien. Nu worden onrechtvaardige oorlogen zoals tegen Syrië en Donbass juist vanuit de UNO gesteund. De UNO zou daarentegen een garantie moeten zijn voor respect voor de soevereiniteit van de landen.
Sta op en getuig!
Onze moderne democratieën zonder grenzen en waarden zijn op weg naar een dodend totalitarisme. Een onbeperkte verheerlijking van de zelfontplooiing en zelfbeschikking leidt tot een absoluut relativisme, waarbij het recht van de ander wordt ontkend. Alles wordt geregeld met onderlinge overeenkomst of consensus, die geen rekening houdt met de werkelijkheid of waardigheid van de mens. Hier geldt alleen de macht van de sterkste. Ideologieën worden onder dwang opgelegd en het openbaar gezag vertegenwoordigt de terreur van een tirannieke staat. Het zijn waarschuwingen van de heilige paus Johannes II, al bijna een kwart eeuw geleden (Veritatis splendor, 1993, o.a. nrs 99 en 101; Evangelium vitae, 1995, o.a. nrs 20 en 96). Hij reageerde hiermee o.m. tegen de abortuswetgeving in de huidige democratieën. De ideologie van “baas in eigen buik” wordt als recht en zelfs plicht opgelegd om het meest kwetsbare menselijk leven te vermoorden. Hiertegen is dan zelfs geen gewetensbezwaar mogelijk. Zwangerschap wordt beschouwd als een ziekte die “behandeld” moet worden door moord en deze “zorgverlening” mag niet geweigerd worden. Of hoe democratie tot waanzin verwordt. Je kunt hiertegen ook reageren door deze petitie te tekenen: http://petit.io/petition/droit-de-naitre/defendons-la-liberte-de-conscience-des-medecins
Er zijn concrete acties mogelijk om een Cultuur van het Leven te herstellen. Rose DELATTRE, Pardon les enfants, Salvator, 2016 biedt ons een schitterend voorbeeld. Het lijkt een roman maar het is de authentieke ervaring van een vrouw. In haar chaotisch leven zocht ze naar geluk, maakte de verkeerde keuzes, werd verkracht en koos voor abortus. Sindsdien verloor ze de zin van haar leven, had schuldgevoelens en werd depressief. Haar abortus bleef zij als een knagende pijn meedragen. In deze ellende kwam ze tot een grondige bekering. Ze ontdekte de barmhartigheid van de Vader en een levende ontmoeting met Christus wekte in haar nieuw leven. Vanuit eigen ervaring getuigt ze nu dat er genezing mogelijk is op drie voorwaarden: berouw hebben, biechten en getuigen. Ontelbare vrouwen en meisjes blijven hun abortus als de grootste verscheurdheid in hun leven meedragen, uur na uur, dag na dag, jaar na jaar. Ze durven er niet van getuigen omdat de openbare opinie deze diepe pijn radicaal ontkent en voorhoudt dat er na abortus alleen maar bevrijding is. Ontelbare vrouwen die kozen voor abortus betreuren ten diepste deze keuze en geen enkele vrouw die er uiteindelijk voor koos om haar kindje te houden heeft er spijt van. Dikwijls werden de laatsten afgeschrikt door de voorspelling dat het kind gehandicapt zal zijn. Talrijk zijn de getuigenissen van hen die zeggen dat hun kindje toch als normaal geboren werd. Volgens Rose Delattre kan de grote menigte van al deze vrouwen de dodelijke kanker van de abortuswetgeving in onze samenleving wegnemen door hun weerstand te overwinnen en openlijk te spreken over wat ze beleven. Voor deze massa getuigenissen zullen alle valse voorstellingen van abortus in het niet verdwijnen. Sta op en getuig! Tot eer van God, de barmhartige Vader, van Jezus Christus onze enige Redder, van de heilige Geest, die leven (her)geeft.
P.S. Weer ontvingen we het vorig bericht, mooi geïllustreerd met video’s (over de Akathist hymne, het leven van Efraem de Syrier, een CIA rapport over de geplande ontwrichting van Syrië, de echte reden van de oorlog: een pijplijn, de bevrijding van Palmyra, het voor de VS vernietigend getuigenis van Robert Kennedy jr. enz…) http://www.golfbrekers.be/een-verslag-uit-syrie-zonder-poco-bril-19/
Pater Daniel
Bron: per email ontvangen
Geef Mij je liefde 