Nieuwsbrief XVIII.45, Pater Daniel, 10 november 2023

De Poolse Wanda Wiktoria Wojtasik was de laatste overlevende van het concentratiekamp Ravensbrück, waar de nazi’s hun medische experimenten op vrouwen uitvoerden. Ze overleefde omdat een dokter dacht dat ze dood was en hij gooide haar op een stapel lijken. Ze werd later gered door een vriend die zag dat ze een vinger bewoog. Ze werd psychiater, huwde met de filosoof Andrzej Poltawski en werd moeder van vier kinderen.

Ze was een halve eeuw een goede vriendin van de jonge Poolse priester Karol Woityla, de latere paus Johannes Paulus II, wiens geschriften over seksualiteit en huwelijk ze sterk beïnvloedde. Met haar openhartigheid, levendig temperament en compromisloos karakter werd ze een fervente verdedigster van het leven vanaf de conceptie tot aan de natuurlijke dood. Ze stierf op 24 oktober 2023, enkele dagen voor haar 102^e verjaardag.

Vanaf haar 6^e jaar was ze al bij de scouts, doordrongen van de slogan: ”God, vaderland, eer”. Als jong meisje woonde ze in Lublin, waarvan ze zegt dat het een stad van heiligen was. Ze voegde eraan toe dat ze gedurende 17 jaar bijna in het paradijs geleefd heeft. Ze was nog studente toen ze in het concentratiekamp terecht kwam. Over de gruwel van de hel die ze daar beleefde, vertelde ze: “In tegenstelling tot wat je misschien denkt, heb ik daar tijdens mijn opsluiting meer humane en heldhaftige mensen gezien dan in de rest van mijn leven”. Ze beleefde in het kamp een diepe solidariteit met de andere vrouwen.

Haar studie van de psychiatrie ontgoochelde haar. Ze dacht dat deze iets wist van de menselijke persoon maar ze moest vaststellen dat de ethiek verdwenen was uit de medische opleiding met als gevolg het verlies van het bewustzijn van de waarde van het menselijk leven. In de medische wetenschap weten ze volgens haar niet meer dat de mens een onsterfelijke ziel heeft en een sterfelijk lichaam. Ze beweert dat er onder professoren in universiteiten meer domme mensen zijn dan onder de eenvoudige plattelandsbevolking. Ze voegt eraan toe: “Wetenschap is geen wijsheid”. Ze vindt dat de samenleving terug moet keren naar de wijsheid en wel naar de goddelijke wijsheid.

Uit: Interview van de Frans-Zwitserse journaliste Solène Tadié, de EuropaCorrespondent voor het Nationaal Katholiek Register, https://www.ncregister.com/news/remembering-wanda-poltawska :

Aandachtspunten uit het interview

1 Verzet tegen Totalitarisme:

Półtawska wordt gepresenteerd als een symbool van verzet tegen de ontmenselijking van de westerse wereld, met name tegen het totalitarisme van de 20e eeuw.

Haar ervaring als overlevende van het concentratiekamp Ravensbrück en haar betrokkenheid bij verzetsactiviteiten tegen de nazi-bezetters benadrukken haar moed en vastberadenheid.

2 Verdediging van het Leven:

Het artikel belicht Półtawska’s inzet voor het verdedigen van het leven, van conceptie tot natuurlijk einde.

Ze wordt gepresenteerd als een fervent tegenstander van abortus en voorbehoedsmiddelen, en haar standpunt wordt geplaatst tegenover de heersende opvattingen over seksuele bevrijding in het Westen.

3 Impact op de Kerk en Johannes Paulus II:

Haar vriendschap met Johannes Paulus II en haar invloed op zijn geschriften worden benadrukt.De samenwerking tussen hen, met name op het gebied van kwesties met betrekking tot het gezin, seksualiteit en gender, wordt uitgebreid besproken.

4 Kritiek op Modern Feminisme:

Półtawska wordt gepresenteerd als iemand die zich verzette tegen het moderne feminisme en in plaats daarvan pleitte voor de verdediging van de intrinsieke waardigheid van vrouwen.

Haar standpunt wordt in contrast geplaatst met de principes van het moderne feminisme.

5 Intellectuele Bijdragen:

Het artikel benadrukt haar intellectuele bijdragen aan de Kerk, met name op het gebied van jeugdpsychiatrie en de menselijke natuur.

Haar rol bij het beïnvloeden van de “theologie van het lichaam” van Johannes Paulus II wordt belicht.

6 Privécorrespondentie met Johannes Paulus II:

De publicatie van de privécorrespondentie tussen Półtawska en Johannes Paulus II werpt licht op hun diepgaande intellectuele en spirituele samenwerking.

Er wordt melding gemaakt van enige bezorgdheid en speculatie binnen de Kerk over de aard van hun relatie, maar dit wordt weerlegd door vergelijkingen met andere legendarische geestelijke vriendschappen in de geschiedenis van de Kerk.

7 Goddelijke Wijsheid en Leren:

Półtawska’s geloof in goddelijke wijsheid en het belang van leren en studeren als aansporing van Johannes Paulus II worden benadrukt.

Ze pleit voor het terugvinden van goddelijke wijsheid in plaats van louter menselijke wijsheid.