Door Mgr. Jan Hendriks
Ik wil maar zeggen: een parochie wordt alleen maar vernieuwd als ze van een kletsende een biddende gemeenschap wordt, als de tegenwoordigheid van de Heer er centraal staat. In dat verband is aanbidding van het heilig Sacrament zeer belangrijk. Het bewustzijn dat de Heer tegenwoordig is, leidt tot gebed en dat gebed verandert de harten van mensen en opent een gemeenschap om missionair, evangeliserend, open naar nieuwe mensen te zijn.
Toen ik priester was gewijd, kwam ik terecht in een stadsparochie. Toentertijd, bijna veertig jaar geleden, zat de kerk nog aardig vol, al was de teruggang allang duidelijk merkbaar. Er kwamen tussen acht- en negenhonderd mensen naar de heilige Mis, maar daarvan was maar een dertigtal beneden de vijftig à vijfenvijftig. Ik kon dus duidelijk zien waar het naar toe zou gaan en dat vond ik soms bijna deprimerend: je wilt als jonge priester een geloofsgemeenschap opbouwen, niet het stervensproces van de gemeenschap begeleiden.
Hoe kan ik hier iets opbouwen?
Natuurlijk kwam daarmee de vraag bijna dwingend op me af: Hoe kan ik hier iets opbouwen? Ik hield mezelf al gauw voor – en dat ben ik sindsdien blijven doen – dat het altijd gaat om het zaaien van het goede zaad, maar dat het niet aan mij is om te bepalen waar en hoe het vrucht zal dragen.
Lees hier verder:
Heer, Jezus Christus 