Bovenstaande afbeelding bevat een indrukwekkende uitspraak over de Lijkwade van Turijn, waarin wordt gesuggereerd dat het beeld op de lijkwade zou zijn ontstaan door een immense energie-uitbarsting tijdens de verrijzenis van Jezus. De term “eerste selfie van God” wordt metaforisch gebruikt om aan te geven dat dit beeld mogelijk een direct gevolg is van een goddelijke gebeurtenis.
Deze bewering (34.000 biljoen watt in 1/40 van een miljardste seconde) is theologisch en speculatief van aard, en niet wetenschappelijk bewezen.
De energiehoeveelheid van 34.000 biljoen watt (oftewel 34 zettaWatt of 3.4 × 10²² W) in 1/40 miljardste seconde (2.5 × 10⁻¹¹ sec) is immens. Om een idee te krijgen hoe extreem dit is, vergelijken we het met enkele bekende kosmische en aardse fenomenen. Wat we wel weten kunnen:
1. Zonlicht op aarde
– De zon levert aan de hele aarde ongeveer 174.000 terawatt (1.74 × 10¹⁷ W).
– De “opname” in de lijkwade zou dus in een fractie van een seconde meer dan 100.000 keer krachtiger zijn dan alle zonnestraling op de hele aarde tegelijk.
2. Volledige energie van een atoombom (Hiroshima)
– Hiroshima: ± 15 kiloton TNT, oftewel 6.3 × 10¹³ joule.
– De energie in de bewering is:
3.4 × 10²² W × 2.5 × 10⁻¹¹ s = 8.5 × 10¹¹ joule
→ Dat is ongeveer 1/75e van een atoombom – maar in een onvoorstelbaar korte tijd en op een minuscuul oppervlak. De intensiteit is dus veel hoger.
3. Blikseminslag
– Een gemiddelde bliksemflits heeft piekvermogen van ± 1 terawatt (10¹² W) voor een fractie van een seconde.
– Dit “resurrectieflits”-vermogen is 34 miljoen keer krachtiger dan een bliksem.
4. Een supernova?
– Supernovae zenden tijdelijk meer energie uit dan een hele sterrenstelsel, maar verspreid over dagen of weken.
– Hoewel de totaal uitgestraalde energie vele ordes van grootte groter is, is de instantane piekvermogen van deze “resurrectie” vergelijkbaar met de helderheid per moment van extreme kosmische explosies.
Kortom: Als deze cijfers kloppen, zou dit een van de krachtigste, kortste energieflitsen zijn die ooit op aarde is voorgekomen.
In spirituele taal vertaald: een moment van eeuwige Kracht, samengebald in een goddelijke milliseconde — de Verrijzenis als kosmisch wonder.
De Lijkwade van Turijn en de Verrijzenis: Kan een goddelijk moment een fysisch spoor nalaten?
Door katholieke wetenschappers wordt de Lijkwade niet gezien als een bewijs, maar als een uitnodiging om geloof en wetenschap in gesprek te brengen.
Inleiding
De Lijkwade van Turijn blijft een van de meest intrigerende religieuze objecten uit de christelijke traditie. Hoewel de Kerk zich nooit definitief heeft uitgesproken over de authenticiteit ervan, beschouwen opeenvolgende pausen de lijkwade als een krachtig beeld dat “het lijden van Christus zichtbaar maakt” (H. Johannes Paulus II) en “een icoon van het Paasmysterie” (Benedictus XVI) genoemd mag worden.
In de voorbije decennia is er veel natuurwetenschappelijk onderzoek gedaan naar de wijze waarop het beeld op het linnen is ontstaan. Sommige onderzoekers — waaronder wetenschappers die hun geloof openlijk belijden — hebben een opmerkelijke hypothese geformuleerd: zou het beeld kunnen zijn ontstaan door een zeer korte, maar uiterst intense energie-emissie tijdens de Verrijzenis van Christus?
Het is belangrijk te benadrukken dat dit geen dogma is, geen kerkelijk standpunt, en geen wetenschappelijk feit. Het is een theologisch-wetenschappelijke verkenning die het gesprek tussen geloof en wetenschap verrijkt.
De Verrijzenis als unieke gebeurtenis
Voor de Kerk staat de Verrijzenis centraal als het hoogtepunt van Gods handelen in de geschiedenis. De Catechismus noemt het “een historisch feit dat zich in de tijd voltrok”, maar tegelijk een gebeurtenis die “de grenzen van geschiedenis en natuur overstijgt” (KKK 639–647).
Gelovige onderzoekers vertrekken vanuit deze dubbele overtuiging:
• De Verrijzenis is een unieke daad van God, niet onderworpen aan natuurwetten.
• Maar als God handelt binnen onze wereld, kan dat ook zichtbaar worden in de schepping die Hij Zelf heeft gemaakt.
In dat licht vormt de Lijkwade een bijzonder onderzoeksobject. Zij is geen bewijs, maar wel een potentiële drager van betekenis.
De hypothese van een ‘energieflits’
Enkele onderzoekers hebben gesuggereerd dat het beeld op de Lijkwade zou kunnen zijn ontstaan door:
• een zeer korte flits van licht of straling,
• met een extreem hoog piekvermogen,
• die de bovenste vezellaag van het linnen verkleurde zonder het te verbranden.
De getallen die in deze hypothese worden genoemd — tientallen zettawatts gedurende fracties van een nanoseconde — overstijgen alle bekende aardse energieverschijnselen. Vergelijkingen met zonlicht, bliksem en zelfs kosmische explosies illustreren dat dit om een buitengewoon fenomeen zou gaan.Voor gelovige wetenschappers is dit echter géén reden tot sensatiezucht. Zij benadrukken; als de Verrijzenis werkelijk een nieuwe scheppingsdaad is, hoeft het niet te verwonderen dat zij uiterlijke kenmerken heeft die de natuur overstijgen. Maar zij voegen er altijd aan toe; We weten het niet met zekerheid, en het geloof hangt er niet van af.
Wat zegt de Kerk?
De Kerk spreekt voorzichtig en wijs over de Lijkwade. Zij beschermt het geloof tegen valse zekerheden, maar erkent wel de spirituele waarde van dit doek.
• Paus Johannes Paulus II (1998):
“De Lijkwade is een spiegel van het Evangelie. Iedereen is vrij om haar te onderzoeken, zolang men maar trouw blijft aan de waarheid.”
• Paus Benedictus XVI (2010):
“De Lijkwade is een icoon, geen bewijs. Zij helpt ons het mysterie van het lijden en het Pasen binnen te gaan.”
• Paus Franciscus (2013):
“In de Lijkwade zien wij het gezicht van Jezus. Dit beeld spreekt tot ons, zelfs zonder woorden.”
Met andere woorden; de Kerk geeft ruimte, maar geen absolute bevestiging. De Lijkwade is een vorm van evangelisatie, geen dogmatiek.
Wat kunnen gelovige wetenschappers zeggen?
Gelovige onderzoekers hanteren drie principes:
1. Wetenschappelijke eerlijkheid. Geen overdrijvingen, geen snelle conclusies. Als iets niet bewezen is, wordt dat duidelijk gezegd.
2. Theologische bescheidenheid. De Verrijzenis kan niet worden gereduceerd tot een natuurkundig proces. Elke fysische hypothese blijft secundair aan het geloof.
3. Openheid voor waarheid. Als God de schepping heeft gemaakt, kan ware wetenschap nooit in strijd zijn met ware theologie.
Onderzoek naar de Lijkwade is daarom geen bedreiging, maar een kans.
Een teken dat tot geloof uitnodigt
Wat ook de exacte oorsprong van de Lijkwade is — middeleeuws kunstwerk of werkelijk doek van Christus — zij heeft door de eeuwen heen miljoenen mensen geraakt. Niet door wetenschappelijke bewijzen, maar door de kracht van het beeld zelf.
Misschien is dat haar grootste betekenis. De Lijkwade nodigt ons uit om in stilte te kijken naar het gelaat van de Gekruisigde. Zij laat ons de wonden zien die wij in de liturgie bezingen. Zij laat ons vermoeden wat de vrouwen aan het lege graf hebben ervaren. En of er nu een energieflits is geweest of niet: Christus is werkelijk verrezen. Dat is en blijft het hart van ons geloof.
Slotwoord
De hypothese van een energie-uitbarsting bij de Verrijzenis blijft speculatief, maar zij opent een boeiend gesprek tussen geloof en wetenschap. Niet om het mysterie te verklaren — want dat overstijgt elke theorie — maar om ons verwondering te verdiepen. De Lijkwade blijft daarom geen bewijsstuk, maar een icoon. Geen antwoord, maar een uitnodiging. Geen sluiting, maar een opening naar het Paasmysterie dat ons draagt.
Heer, Jezus Christus 