De levensbeschrijving van zuster Margaritha Valappila

zr-mv

Jezus zei tot hen: “Kom en volg Mij! Ik zal jullie tot mensenvissers maken. Ze lieten hun netten achter en volgden Hem” (Mc. 1, 7-18).

In juni 1960 riep Jezus zuster Margaritha en nog twee andere meisjes op om Hem na te volgen. Ze hebben hun netten zogezegd achter gelaten en volgden Hem.

Wanneer we dit getuigenis lezen, dan zien we hoe Jezus van dit meisje een mensenvisser voor God maakte. Zuster Margaritha Valappila uit Kerala, Zuid-Indië, behoort tot de zusters van de Heilige Jozef in het klooster St. Trudpert in Münstertal. Uit de kerkgeschiedenis weten we dat dit de eerste congregatie in Europa was die meisjes uit Aziatische landen in hun klooster opnam.

In 1960 kwam zuster Margaritha met een groep Indische meisjes per schip via Italië, tijdens een kort verblijf kreeg ze van Paus Johannes XXIII de pauselijke zegen over haar roeping. Na het noviciaat In Duitsland deed ze haar eerste professie en aansluitend de opleiding tot verpleegster. Ze werkte in Pforzheim en Heidelberg in ziekenhuizen, daarna acht jaar als ziekenzuster in de gemeente. Hierna was ze werkzaam in twee bejaardentehuizen als hoofdzuster. Zieken verplegen was haar lust en haar leven.

Eind 1989 kwam een beslissende wending in haar leven. Een levensbedreigende ziekte rukte haar weg uit haar bedrijvigheid. Nu begreep ze dat lichamelijke gezondheid een onverdiend geschenk van God was. Zo vond ze een nieuwe toegang in het gebed om God te danken en te loven en kon ze haar leven echt aan God geven.

Tijdens een bezoek aan haar zieke moeder in India, kwam ze in Potta in aanraking met de charismatische vernieuwing. Deze vernieuwing had zich daar in twintig jaar tijd sterk ontwikkeld. Haar moeder zelf was al in 1982 tot vernieuwing van haar geloof gekomen door een charismatische retraite en zij had al vaak aan zuster Margaritha voorgesteld ook eens aan een gebedsdienst deel te nemen. Margaritha wilde eerst niet. Maar nadat haar moeder zelf genezen werd kon ze haar wens om eens mee te gaan niet langer afwijzen.

Dus bezocht ze met haar moeder een charismatische gebedsdag met ongeveer 5000 deelnemers onder leiding van pater Mathew Naikomparambil, een pater van de orde van St. Vincentius. In het begin was ze alleen maar nieuwsgierig en wilde zien wat daar zoal gebeurde. Ze kreeg te doen met een mensenmassa die met opgeheven armen God loofde en prees. Pater Mathew zei luid: “Jezus die vandaag onder ons leeft is hier! Hij wil ons aanraken en genezen, neem deze genezing aan!” Ze dacht; “als Hij werkelijk hier is, dan zal Hij nu een wonder doen”. Op dat ogenblik riep pater Mathew door de microfoon: “Jij doofstom meisje, je kunt spreken, je kunt horen. Jezus maakt de boeien van je tong los. Je kunt spreken. Je kunt horen”.

Zuster Margaretha was heel nieuwsgierig en keek om zich heen om te zien waar dit betreffende meisje zou kunnen zijn. Zij dacht: “Jezus, als dat waar is, dan hebt U dit wonder voor mij gedaan, opdat mijn geloof gesterkt wordt”. Plotseling kwam een echtpaar met hun vierjarige dochter aan de microfoon. De moeder zei dat hun dochter vanaf de geboorte doofstom was en nu voor de eerste keer sprak. Terwijl het meisje door de microfoon: “Jezus” riep, hief zuster Margaritha haar handen omhoog en begon huilend van vreugde God te loven en te prijzen, daarbij vergat ze volledig haar omgeving. Zij werd getuige van de werking van Jezus vandaag onder ons: ‘hoe blinden zien, doven horen, stommen spreken en lammen konden lopen’. Tijdens deze lofprijzing heeft Jezus haar intens aangeraakt en werd ze opnieuw geboren zoals Jezus tot Nikodemus zei: “Amen, amen ik zeg je, als iemand niet opnieuw geboren wordt kan hij het Rijk Gods niet erven” Joh. 3.3.

Op deze wijze kreeg zuster Margaritha ter plekke lichamelijke en innerlijke genezing, en daarbij werd ze met grote vreugde en innerlijke vreugde vervuld. Bij een aansluitende retraite van meerdere dagen in Potta (vandaag het grootste gebedscentrum van de wereld) kreeg ze door een innerlijke stem een nieuwe roeping: “Ga en verkondig het Woord van God in heel Europa en breng allen de vreugde en de vrede die je hier gekregen hebt”. Jezus bevestigde nog dezelfde dag door pater Mathew en pater Georg Pannakel deze roeping. Ze werd opnieuw aangegrepen door het verlangen de opdracht van Jezus te vervullen, en van Zijn Liefde te spreken en te getuigen.

Met toestemming van de moeder-overste van de eigen kloosterorde vonden in 1990 de eerste retraites plaats met pater Kyriakos en pater Michail, twee paters van de orde van St. Vincentius uit Potta, in het moederhuis van haar orde in Trudpert met 79 deelnemers. De Heer zegende de groep rijkelijk en vervulde haar meer en meer met Zijn Heilige Geest. Er waren veel innerlijke en lichamelijke wonderen. Ook zuster Margaritha zelf werd genezen van de ziekte Trigeminusneuralgie, die al 14 jaar lang steeds maar weer terug kwam. Veel van de deelnemers werden gesterkt en genezen. Met het vuur van de Heilige Geest stichtte en leidde zij gebedsgroepen.

Sindsdien organiseert en leidt zuster Margaritha met veel inzet en godsvertrouwen retraites met Indische en de laatste jaren ook met Duitse priesters (o.a. pastoor Manfred Huber), vooral voor Duits sprekende deelnemers in Huis Rafhael, in Bad Soden, in het diocees Fulda. Daarnaast nog in verschillende diocesen in Duitsland. En ook in de landen Denemarken, Zweden, Nederland, België, Frankrijk, Zwitserland, Slowakije, Kroatië, Hongarije, Roemenië, Oekraïne, Rusland, Wit-Rusland, Afrika, Amerika en India. Aanvankelijk deed ze dit allemaal naast haar werk als verpleegster. In 1993 werd ze door haar orde gedeeltelijk en in april 1996 geheel voor haar evangelisatie-werk vrijgesteld. De generale overste van haar moederhuis begeleidt en ondersteunt haar opdracht geheel en al.

Op 1 juli 1997 konden zuster Margaritha en haar medezuster Kiliana, die 45 jaar in de verpleging en ook bij de bejaarden had gewerkt, de voormalige katholieke pastorie in Massbach met het naastgelegen parochiehuis als gebedscentrum betrekken, in het diocees Würzburg. Maar dit parochiehuis werd voor de maandelijkse gebedsdag al gauw te klein. Terwijl zuster Margaritha en pater Mathew in 1993 samen met een groep baden, kreeg pater Mathew een boodschap; zuster Margaritha zou eerst een klein huis krijgen en later in de buurt van Frankfurt een groot huis voor de dienst van de evangelisatie.

Deze boodschap is eind 1998 in vervulling gegaan tijdens een ontmoeting met Mevrouw Dr. Block. Zonder dat de beide personen zich voordien kenden, vond na een gesprek van een half uur, de toezegging plaats van de schenking van de kuurkliniek “Haus Rafaël”. Daaraan zien we hoe God door de Heilige Geest Zijn Goddelijk Plan realiseert.

In maart 1999 zijn de zusters met toestemming van Aartsbisschop Dr. Johannes Dyba begonnen met hun opdracht in het diocees Fulda, in Bad Soden-Salmünster. Pastoor Hubert Wehner uit Gemünden is in samenspraak met zijn bisschop Dr. Paul Werner Scheele en Aartbisschop Dyba geestelijke leider van Haus Rafael. De aanvragen voor retraites en gebedsdagen nemen God zij dank constant toe. In het grote katholieke centrum van de gemeente Bad Soden nemen inmiddels tot 700 mensen deel aan de gebedsdagen uit heel Duitsland. De inhoud van de retraites is; de verkondiging van Gods Woord, Eucharistieviering, sacrament van verzoening, lofprijzing, Eucharistische aanbidding, rozenkrans, en gebed voor de uitstorting van de Heilige Geest tijdens de zegen met het Allerheiligst Sacrament. Thema’s van de retraites zijn: Gods Liefde, Jezus de enige Redder en Verlosser, de Moeder van God, vergeving, berouw en bekering, genezing van innerlijke kwetsuren, innerlijke genezing, geloof, Heilige Geest en geestesgaven enz.

Talrijke deelnemers getuigen dat zij door deze viering van het geloof, innerlijke en lichamelijke genezingen, alsook bevrijding mochten ervaren en daardoor God in hun leven opnieuw ontdekt hebben. Veel echtparen en families vonden elkaar terug. Alle cursussen worden door intensief gebed van de zusters en leken in de Eucharistische aanbidding begeleid. Er is dag en nacht aanbidding van Jezus in het Allerheiligste Sacrament. De inhoud van de aanbidding zijn: lofprijzing, Bijbelcitaten, rozenkrans, gebed van barmhartigheid volgens de Heilige zuster Faustina en voorbeden voor de hele wereld. Hiervoor zetten zich ook meebidders uit de omgeving in, die aan de retraites hebben deelgenomen. De leiding van Huis Rafaël delen zuster Margaritha en zuster Kilana met elkaar, waarbij mevrouw Block hen met raad en daad bijstaat.

Sinds 1996 bezoeken onder leiding van zuster Margaritha tot 50 Duitse (en Nederlandstalige) pelgrims Kerala in Zuid-Indië en nemen er deel aan de charismatische retraites in een van de drie grootste retraitehuizen in Kerala. Hier beleven zij, in verschillende centra van de vernieuwing, de vervulling van de belofte die in het boek Joël gegeven wordt: “Daarna zal het geschieden dat ik Mijn Geest uitstort over alle vlees”.
Prijs de Heer!

Gebedsdag in Bad Soden-Salmünster, Duitsland, op 25 Oktober 2009.
Vortrag Sr. Margaritha: Jesus, in Deinem Namen ist die Kraft. (PS. Es ist keine Predigt, es ist ein Vortrag)