Wij leven in een tijdperk waarin talloze krachten huwelijk en gezin proberen te vernietigen of te vervormen. Zonder twijfel doen seculiere ideologieën hun voordeel met de crisis in het gezin en verergeren die. Die crisis is een resultaat van een proces van culturele en morele decadentie. Dit proces brengt katholieken ertoe zich aan te passen aan onze neo-paganistische samenleving. Hun “gelijkvormigheid met de wereld” (Rom. 12, 2) wordt dikwijls bevorderd door een gebrek aan geloof – en dientengevolge aan bovennatuurlijke geest om het mysterie van Christus’ kruis te aanvaarden – en de afwezigheid van gebed en boete.

De diagnose van het Tweede Vaticaans Concilie betreffende de ziekten die huwelijk en gezin hebben getroffen, is geldiger dan ooit: “wij zien haar verduisterd door de polygamie, de plaag van de echtscheiding, de zogenaamde vrije liefde of door andere misvormingen. Bovendien wordt de huwelijksliefde maar al te vaak ontheiligd door egoïsme, genotzucht en ongeoorloofde praktijken tegen de voortplanting” (Vaticanum II, Pastorale Constitutie Gaudium et Spes, 7 december 1965, nr. 47).

Tot voor kort bleef de katholieke Kerk het bastion van het echte huwelijk en het echte gezin, maar dwalingen rond deze twee goddelijke instituties zijn in katholieke kringen tegenwoordig wijd verspreid, vooral na de Buitengewone en Gewone Synode over het gezin, respectievelijk in 2014 en 2015, en de publicatie van de Postsynodale Apostolische Exhortatie Amoris Laetitia.

Met het oog op deze aanval voelen de ondertekenaars zich moreel verplicht hun vaste voornemen uit te spreken trouw te blijven aan de onveranderlijke leer van de Kerk met betrekking tot de moraal en de sacramenten van het Huwelijk, de Verzoening en de Eucharistie en aan haar tijdeloze en blijvende discipline betreffende deze sacramenten.

Inhoud:

I. Met betrekking tot de kuisheid, het huwelijk en de rechten van ouders

II. Met betrekking tot samenwonen, gelijkgeslachtelijke verbintenissen en burgerlijk huwelijk na echtscheiding

III. Betreffende de natuurwet en het persoonlijke geweten

IV. Met betrekking tot onderscheiding, verantwoordelijkheid, staat van genade en staat van zonde

V. Met betrekking tot de sacramenten van verzoening en eucharistie

VI. Met betrekking tot de moederlijke en pastorale zorg van de Kerk

VII. Met betrekking tot universele geldigheid van het constante leergezag van de Kerk

---

Engelstalige samenvatting: http://voiceofthefamily.com