Door Roberto de Mattei, New York 27 maart 2017
Verjaardagen in 2017Evenals in een mensenleven worden verjaardagen ook gevierd in het leven van volkeren. En 2017 is vol verjaardagen; niet echter allemaal verjaardagen die een taart met kaarsjes verdienen.
De verjaardag waar het meest over gesproken wordt is die van Martin Luther. Vijfhonderd jaar zijn voorbijgegaan sinds 31 oktober 1517 toen Luther zijn 95 stellingen op de hoofddeur van de kathedraal van Wittenberg spijkerde. Een handeling die de zogenaamde protestantse hervorming in gang zette en het einde van het middeleeuwse christendom markeerde.
Twee eeuwen later, op 29 juni 1717 werd de Grootloge van Londen gesticht. Deze gebeurtenis wordt als de geboorte van de moderne vrijmetselarij beschouwd die op haar beurt nauw verbonden is met de Franse Revolutie. De vrijmetselaarsloges waren feitelijk de intellectuele en de actie-ve werkplaatsen waarin de revolutie van 1789 werd bekokstoofd.
Op 26 oktober of 7 november, al naargelang de Gregoriaanse of Juliaanse kalender wordt gebruikt, bezette de bolsjewiekenpartij van Lenin en Troski het winterpaleis in St.-Petersburg. Zo deed de Russische Revolutie zijn intrede in de geschiedenis en heeft die nog steeds niet verlaten.
1517, 1717, 1917, dit zijn drie symbolische datums, drie gebeurtenissen die onderdeel zijn van één enkel proces. Pius XII vatte het in zijn toespraak tot de leden van de Katholieke Actie op 12 oktober 1952 als volgt samen: “Christus ja, de Kerk nee (de protestantse revolutie tegen de Kerk); en dan God ja, Christus nee (de vrijmetselaarsrevolutie tegens de centrale mysteries van het christen-dom); tenslotte de goddeloze kreet: God is dood; liever: God heeft nooit bestaan (de atheïstische communistische revolutie). En hier -aldus concludeert Pius XII- hebben we dan de poging om de wereld te bouwen op fundamenten die Wij zonder aarzelen beschrijven als de principes die verant-woordelijk zijn voor het kwaad dat de mensheid bedreigt”.
Drie stadia in één enkel proces dat nu zijn hoogtepunt bereikt. De Kerk noemde het Revolutie met een hoofdletter R om het metafysische wezen ervan en zijn eeuwenoude historische betekenis te beschrijven.
Er is echter dit jaar nog een vierde verjaardag die tot op heden maar weinig besproken is. 2017 is ook het eerste eeuwfeest van de verschijningen in Fatima en juist in het licht van Fatima wil ik de drie revoluties die we dit jaar gedenken, aan een onderzóek onderwerpen.
Sommige belangrijke principes
Het eerste element dat we moeten benadrukken is dat we hier spreken over historische feiten. De verschijningen van onze Lieve Vrouw in Fatima, tussen 13 mei en 13 oktober 1917, zijn objectieve historische feiten, niet een subjectieve religieuze ervaring van onze Lieve Vrouw die aan de drie herdertjes verschijnt. Historici die doordrenkt zijn van het rationalisme waaronder vele katholieke, willen al wat bovennatuurlijk is als niet historisch beschouwen en dat betreft dan wonderen, openbaringen en hemelse boodschappen. Ze verwijzen die naar de private sfeer van het geloof. Deze wonderen echter, de verschijningen en boodschappen zijn, als ze echt zijn, deel van de geschiedenis op dezelfde wijze als oorlog en vrede en al wat er in de geschiedenis is gebeurd en in de ge-schiedenis wordt opgetekend.
De verschijningen van Fatima waren gebeurtenissen die op een heel bepaalde plaats op een speci-fiek moment in de geschiedenis gebeurd zijn. Het zijn gebeurtenissen die gecheckt zijn door duizenden getuigen en door canoniek onderzoek dat eindigde in 1930. Zes pausen in de 20ste eeuw erkenden openlijk de verschijningen van Fatima, al heeft niemand van hen volledig voldaan aan wat gevraagd werd. Paulus VI, Johannes Paulus II en Benedictus XVI hebben als paus het heiligdom bezocht, terwijl Johannes XXIII en Johannes Paulus I erheen zijn gegaan toen zij nog de kardinalen Roncalli en Luciani waren. Pius XII stuurde zijn delegaat, kardinaal Aloisi Masella. Zij hebben allemaal Fatima geëerd.
Maar de boodschap van Fatima is om een andere reden een historisch gebeuren: het is een privé openbaring niet alleen voor het geestelijk welzijn van hen die de openbaring ontvingen – de drie herdertjes – maar van heel de mensheid.
De Kerk maakt een onderscheid tussen de publieke Openbaring en privé openbaringen. De publieke Openbaring van de Kerk eindigde met de dood van de laatste evangelist, St. Jan. Maar St. Thomas leert dat openbaringen en hemelse profetieën doorgaan zelfs na de afsluiting van de publieke Openbaring, niet om die aan te vullen of om een nieuwe leer te verkondigen maar om het gedrag van de mensen meer in overeenstemming met de openbaring te brengen [1]. Soms zijn privé openbaringen bestemd voor de geestelijke vervolmaking van hen die deze bovennatuurlijke gaven ontvangen. Op een ander moment, zoals bij de Heilig Hart boodschappen aan de H. Margareta Maria Alacoque, zijn ze gericht op het welzijn van de Kerk en heel de samenleving. Het Heilig Hart van Jezus staat in het centrum van de openbaringen van Paray-le-Monial en het Onbevelekt Hart van Maria staat in het centrum van de openbaringen in Fatima. Fatima en Paraye-le-Monial zijn privé openbaringen voor heel de mensheid. Zij hebben de kenmerken van de grote “spirituele richting” waarin de Heer het gedrag van de mensen wil richten op bepaalde momenten in de geschiedenis.
Een derde principe komt voort uit het feit dat sommige privé openbaringen zoals Fatima niet bestemd zijn voor het welzijn van afzonderlijke individuen maar voor de hele samenleving in een bepaalde historische periode. Privé openbaringen helpen ons een verklaring te vinden voor de histo-rische tijden waarin we leven maar de tijden waarin we leven op hun beurt helpen de betekenis van de openbaringen beter te verstaan. Er is een wederkerigheid. Als het waar is dat de goddelijke woorden licht werpen op de donkerste periodes van de geschiedenis, dan is het tegengestelde ook waar: de loop van historische gebeurtenissen helpt ons in donkere tijden de profetieën en openbaringen te begrijpen. Op het eeuwfeest van de verschijningen van Fatima is het dus noodzakelijk de woorden van onze Lieve Vrouw te lezen in het licht van de gebeurtenissen in de afgelo-pen eeuw, een destructieve eeuw [2], om er zeker van te zijn dat het licht van deze boodschappen met grotere helderheid de duisternis verlicht van de tijd waarin we nu leven.
De Russische Revolutie van 1917
De geschiedkundige achtergrond waartegen de verschijningen van Fatima plaats vonden was die van een verschrikkelijke oorlog, die historisch de “Grote Oorlog” wordt genoemd: de oorlog tussen 1914 en 1918 die alleen in Europa al meer dan negen miljoen slachtoffers kende. Een bloedbad dat in datzelfde jaar 1917 door paus Benedictus XV werd aangeduid als een “zinloos bloedbad” [3]. Een zinvol bloedbad alleen voor de anti-christelijke revolutie die in de oorlog de mogelijkheid zag om “Europa in republieken te veranderen” [4] en de doelen van de Franse Revolutie te bereiken.
Lees hier verder: Mennenpr.nl
Geef Mij je liefde 