27^ste zondag door het jaar C 2022.

Lucas 17,5-10.

Ik weet niet of wij ons helemaal herkennen in het laatste stukje van het evangelie waarin Jezus spreekt over de onnutte knechten. Wat Jezus hier zegt, paste wel helemaal in zijn tijd. Alle mensen, die toen naar Jezus luisterden, waren het hier mee eens, maar wij hebben nu heel andere gedachtes over wat dienen is.

In Jezus’ tijd was dienen iets wat je deed met alles wat je bent en hebt. Je diende niet van zo laat tot zo laat, nee, je was dienaar, altijd, dag en nacht.

Wij dienen, helpen, werken, zoveel uur per week. En wij worden er vaak nog voor betaald ook. Wij zoeken het ook zelf uit wat wij doen. Wij kunnen er onszelf mee ontwikkelen. En omdat je er vaak voor betaald wordt, komt het ook ten goede aan je man of vrouw, je kinderen. En daarnaast heb je ook nog vrije tijd, een privéleven. En vooral dat laatste is volgens het gevoel van velen je eigenlijke leven.

Dat was in Jezus’ tijd niet mogelijk. Het dienen was je leven. Je leven was het dienen. Het was ondenkbaar dat als een koning een dienaar nodig had, dat hij dan eerst even een dienrooster moest raadplegen om te kijken wie er aan de beurt was. En het was ondenkbaar dat als hij dan iemand anders zou vragen, dat die persoon dan zou zeggen: “nu even niet”, omdat hij bijvoorbeeld hoofdpijn had.

Was het dienaar-zijn van vroeger dan iets mensonwaardigs? Dat zou het zijn als er niet iets tegenover stond. Maar mensen, die zo dienden, werden in het persoonlijke leven van hun heer opgenomen. Wij kennen dat nog van niet zo heel lang geleden. Vroeger hadden heel wat gezinnen een dienstmeisje. Hun uren werden ook niet geteld. Maar zij werden wel helemaal opgenomen in het gezinsleven. Daarin vonden zij – als het goed was – liefde en geborgenheid.

Wij zijn voortdurend met God verbonden. Wij dienen Hem met alles wat wij zijn, met alles wat wij hebben. Wij zijn geen dienaars op zaterdagavond van 18.00 uur tot 19.00 uur, of van 19.15 uur tot 20.15 uur. Of op zondagmorgen van 09.30 uur tot 10.30 uur, of van 11.00 uur tot 12.00 uur; tijdens de heilige Mis, nee, wij dienen God dag en nacht.

Jezus zelf heeft gezegd dat ook Hijzelf niet is gekomen om gediend te worden, maar om te dienen. Hij dient ons met alles wat Hij is en heeft, tot en met zijn eigen leven. Hij is ons voorbeeld. Hij geeft ons kracht om Hem en onze medemensen op eenzelfde manier te kunnen dienen.

God dienen is niet alleen een kwestie van allerlei karweitjes voor hem opknappen, zieken bezoeken, het parochieblad rondbrengen, het is ook een zaak van een bepaalde levenshouding aannemen.

Parochianen, wij bidden zo dikwijls het ‘Onze Vader’ met daarin de bede, de vraag, dat het Rijk van God mag komen. Het is geen kwestie van afwachten, wij kunnen door een dienstbare christelijke liefde – in een 24 uur service – de komst van dat Rijk bespoedigen! Amen.

Bron