Volgens de beslissing van het Amerikaans Hooggerechtshof van vorige maand kan abortus geenszins als grondwettelijk recht erkend worden, zoals bijna een halve eeuw eerder verkeerdelijk was gesteld. Het heeft daarmee de Amerikaanse constitutie als basis voor de beschaving van een samenleving hersteld. Hiertegen worden nu echter in de VS en elders buitensporige en gewelddadige protestmanifestaties georganiseerd samen met aanslagen tegen pro life centra. Deze worden openlijk uitgelokt en aangemoedigd door de hoogste politieke leiders en financiële supermachten.

In een vorige bezinning (Historische blunder na een halve eeuw rechtgezet) hebben we aangetoond dat de pro abortusstrijd niets te maken heeft met de edele motieven die worden voorgesteld: een vooruitgang van de beschaving, een verdediging van het recht en de waardigheid van de vrouw… wel integendeel!

De huidige wereldelite wordt gedreven door een eugenetische ideologie. Zij meent dat de wereldbevolking dringend moet worden verminderd, waarbij abortus, contraceptie en euthanasie, liefst onbeperkt, voor hen kostbare “waarden” zijn. Er zijn volgens hen veel te veel mensen. Ook de massa armoezaaiers en de volgens hen nutteloze 65-plussers moeten opgeruimd worden. Uiteraard is hun strijd vooral gericht tegen het christelijk geloof dat de menselijke waardigheid vanaf de ontvangenis tot aan de natuurlijke dood onverkort verdedigt. In de plaats hiervan dringen ze krampachtig “alternatieven” op.  Het klimaat en de planeet zouden nu plots dringend moeten gered worden en we moeten af en toe bij het opstaan ons hoofd intrekken voor een komeet die in razende snelheid op ons af komt en waarvan achteraf gemeld wordt dat hij op een afstand van behoorlijk wat lichtjaren voorbijgeschoten is! Oef, gelukkig! Tenslotte wil de wereldelite dat we veel meer eerbied betonen voor de dieren, waaraan het mensenleven ondergeschikt zou moeten worden.  

Het zijn niet alleen de hoogste politieke leiders in Amerika die het protest tegen het Hooggerechtshof aanmoedigen, ook bij ons schijnt de meerderheid van professoren en deskundigen die commentaar leveren, zich hierbij aan te sluiten. Zij verwijten de rechters van het Amerikaans Hooggerechtshof niet dat ze een onzorgvuldig oordeel velden, integendeel. Ze verwijten hen dat ze té nauwkeurig te werk gingen, nl. te technisch, te juridisch. Ze zouden “techneuten” zijn. En de Vlaamse “deskundige” die dit verwijt lanceert, beseft niet dat hij een splinter in hun ogen zoekt, terwijl hij de balk in zijn eigen ogen niet merkt. De rechters van het Hooggerechtshof hebben niets minder dan de basis van de menselijke beschaving willen beschermen. Pas vanuit het juiste ethische principe, de eerbied voor alle menselijk leven vanaf de conceptie, kan men een samenleving, alsook vrouwen in nood, op menswaardige wijze helpen. De abortus lobby’s van de wereldelite staan in dienst van ideologieën die het leven, de waardigheid van mannen en vrouwen en de soevereiniteit van de volken willen uitroeien. Een barbaars doden van het beginnend menselijk leven in de moederschoot vernietigt het recht en de waardigheid van vrouwen en van een hele samenleving.

We maken de (eind?)strijd mee van de duistere machten van deze wereld tegen het Rijk Gods. We zijn betrokken in een geestelijke strijd tussen goed en kwaad, waarheid en leugen, leven en dood. “Want onze strijd gaat niet tegen vlees en bloed, maar tegen de heerschappijen, tegen de machten, tegen de wereldheersers van deze duisternis…” (Efeziërs 6, 12). Dit wordt uitvoerig beschreven onder meer in het laatste Bijbelboek, de Openbaring van de heilige Johannes. Jezus zelf heeft ons hiervoor eveneens uitdrukkelijk gewaarschuwd. Hij noemt de duivel “de leugenaar en moordenaar vanaf het begin” (cf. Johannes 8, 44). Hij is de meester van een wereld die God verwerpt.  Jezus laat ons verstaan dat het een dramatische strijd zal zijn en vraagt waakzaam te zijn en stand te houden. Immers, de scheidingslijn tussen goed en kwaad loopt uiteindelijk door ons eigen hart. Ook wij staan niet altijd onverdeeld aan de goede kant en zijn niet altijd de kinderen van het licht, de waarheid en het leven.

Alle samenlevingen hebben steeds, weliswaar op hun eigen wijze, bijzondere zorg besteed aan de bescherming van het leven en het dragen van verantwoordelijkheid voor het seksuele gedrag, voor het welzijn van de hele maatschappij. Onze tijd beschikt over alle psychologische, medische, technische mogelijkheden om jongeren te helpen op verantwoorde wijze om te gaan met seksualiteit. De natuurlijke methoden van vruchtbaarheid beheersing bieden gehuwden alle nodige en wetenschappelijk verantwoorde mogelijkheden om samen, zelf en onafhankelijk hun eigen familieplanning te bepalen. In de moderne opinie worden deze kennis en praktijk weggehoond om gehuwden zoveel mogelijk afhankelijk te maken van medicamenten en medische onderzoeken. Mensen moeten tot patiënten herleid worden vanaf de geboorte tot aan hun dood. Zo worden ze eerder aangespoord tot individueel onverantwoord gedrag waarvoor nagenoeg onbeperkt contraceptie en abortus worden opgedrongen. Dit is geen goede vorming en ook geen gepaste voorbereiding op een harmonisch en gelukkig huwelijksleven. Met onze moderne kennis dienen we de wijsheid van de ouden, zoals die van Hippocrates (5^e-4^e eeuw vóór Christus) te verrijken, niet te vernietigen.

Een schitterende voorvechter in deze strijd is de Franse professor Jérôme Lejeune (1926-1994). De eerste fase van het proces voor heiligverklaring werd op 21 januari 2021 afgerond, waardoor hij “eerbiedwaardig” mag heten. Hij werd genoemd “de stichter van de moderne genetica” of nog “de Moeder Teresa van de wetenschappelijke wereld”. In zijn liefde voor de waarheid en de waardigheid van het ongeboren menselijk leven – bijzonder de gehandicapte kinderen – wilde hij liever zelf uitgesloten worden dan een compromis sluiten. Op 3 oktober 1969 kreeg hij de hoogste wetenschappelijke onderscheiding voor genetica in San Francisco (California). Voor het uitgelezen publiek in het Sheraton Palace verkondigde hij luid: het is de taak van de geneeskunde kinderen in de moederschoot te verzorgen, niet te doden. Hierdoor werd hij radicaal uit de wetenschappelijke wereld geweerd. Al zijn medewerkers werden hem ontnomen, samen met zijn laboratorium en de subsidies. En de Nobelprijs geneeskunde, die hij dik verdiend had, werd hem niet meer gegund. Het bijzonder moedige voorbeeld van deze grote wetenschapper en tevens uitzonderlijke christen gaven we reeds anderhalf jaar geleden (januari-februari 2021, XVI.5 en 6, overgenomen door Gezin en Leven nr. 529 en 30, april en mei 2021).  Te midden van de   huidige wereldwijde strijd tegen het leven, willen we de twee bijdragen over het leven van Jérôme Lejeune opnieuw aanbieden als een lichtend voorbeeld. Hierna zullen we zijn geestelijk portret schetsen.

(Wordt vervolgd)                                          

Pater Daniel