Nieuwsbrief XVIII.9, pater Daniel, vrijdag 3 maart 2023

Vakantiebericht

Zaterdag beleefde ik een bijzondere avond in wat ik wil noemen “een catacombekerk in de Kempen”. In een groot huis heeft de eigenaar een kapel. Bovendien is hij zijn huis aan het uitbreiden voor een grote groep mensen. Ik celebreerde de Eucharistie voor ‘n 35-tal mensen. Daarna was een maaltijd voorzien en gaf ik enige uitleg over mijn ervaringen in Syrië en in het klooster Mar Yakub. En de mensen waren bijzonder gul om de slachtoffers van de aardbeving te steunen. God zegene elk van hen overvloedig! Het was voor mij ook een proef. Nog steeds bijna potdoof kon ik mijn voordracht toch brengen.

De volgende dag vierden cfr Jean en ik “de zondag van de orthodoxie” (van de iconen) te Etterbeek bij de Syrische gemeenschap aldaar. De strijd rond de iconen heeft in het oosten een grote verwoesting aangebracht, welke pas in 843 beslecht werd. Dit wordt in de byzantijnse liturgie op deze eerste zondag van de vasten gevierd. De Grieks-Melchitische katholieke kerk van de heilige Johannes Chrysostomus in Etterbeek is nieuw met een prachtige iconostase. De 200 aanwezigen waren vooral jongeren. De stijl is wel “Syrisch”. Wanneer we als priesters in processie door de midden gang de Eucharistie begonnen, was er een groep gelovigen aanwezig. Bij het Evangelie zat de kerk helemaal vol! Daarna was er koffie en iets te eten. We ontmoetten jonge mensen uit heel Syrië: Homs, Aleppo, Damascus… Het was een echt mooie dienst en een hartelijk contact met vele Syriërs. Daarop volgde nog een bijzonder warme ontmoeting met de familie van cfr Jean bij hen thuis.

Woensdagavond celebreerden we de eucharistie samen met onze prior in de kapel van het contactcentrum voor de trouwe groep van de charismatische vernieuwing. Het was een bijzonder hartelijk weerzien en wederzijdse bemoediging. Donderdagmorgen had ik eindelijk een ontmoeting met een oorspecialist die mijn doofheid een klein beetje heeft  kunnen wegnemen. Daarna kwam Peter Vereecke me halen voor een avond in Sleidinge. Wat een geweldige avond met ’n honderdtal, allemaal wakkere mensen, die me niet aankeken alsof ik van een andere planeet kom. Integendeel! Neen, het was niet, zoals ze zeiden, mijn enthousiasme, het was hun enthousiasme, dat de avond zo bijzonder maakte. Het zijn mensen die, tegen de stoom in, terug de waarheid in de maatschappij willen laten zegevieren en de waardigheid van mensen willen herstellen. Zij zijn het die mij als een wervelwind door enkele plaatsen in Vlaanderen slingeren.

En deze avond ben ik in levenden lijve voor een laatste conferentie aanwezig in het centrum Xaverianenstraat 13/003 te 8200 Brugge (19.30 u) op uitnodiging van Agnes Jonckheere.

Maandag 6 maart komt Bernaert Brecht met een ploeg naar de abdij voor een uitgebreid interview voor zijn schitterende Epoche waarmee ik aan de laatste week van van mijn verblijf hier begin.

God zegenen al deze enthousiaste en gulle mensen. Ja, ze hebben me naast hun bezieling ook nog een flinke financiële steun gegeven voor de slachtoffers van de aardbeving in Aleppo en Lattakia en voor de groeiende armoede in Syrië.