Vandaag zijn we bij Veerle en haar gastvrije familie, trouwe lezers van ons tijdschrift ‘Aanwezigheid van de Heer’ (*). Veerle is éénentwintig, en sinds drie jaar en half volledig blind. Zo zal het blijven voor haar verdere leven. Toch straalt ze een groot geluk uit. Tijdens ons gesprek is de glimlach nooit ver weg. “Ja, ik wil graag getuigen. Ik wil dit graag doen voor de Heer!”  Ze vertelt.

Mijn droom was binnenhuisarchitecte te worden. Tekenen was voor mij een fijn middel om mij uit te drukken. De middelbare studies lukten goed. Ik heb de studie moeten stopzetten toen ik blind werd. Voordien onderging ik verschillende oogoperaties en had ik reeds een oog verloren. Bij de laatste operatie, aan het andere oog, is het fout gegaan en ben ik helemaal blind geworden. Het is mijn geluk geweest. Vroeger leefde ik zonder de Heer, door het lijden heb ik de Heer…